Jako dziennikarka pisała m.in. dla Przekroju, Życia Warszawy, Gali, Newsweeka, Integracji, ale ścieżki zawodowe zaprowadziły ją również w obszar zdrowia psychicznego. Była rzeczniczką biura ds. pilotażu Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Fizycznego, odpowiada za public relations w Fundacji eFkropka, której celem jest przeciwdziałanie stygmatyzacji i przełamywanie stereotypów związanych z chorobami psychicznymi. Udziela się jako asystent zdrowienia. Za swoją działalność bywa nagradzana i wyróżniana, ale tytuły i nagrody nie są dla niej najważniejsze. 

- Lepiej skupić się na tej części moich działań, które nie są widoczne, nie są spektakularne, jak wspieranie pacjentów i ich rodzin, jak prezenty rozdawane w szpitalach psychiatrycznych. To się dla mnie liczy.  

Ten rodzaj działania nigdy się nie kończy. Katarzyna poświęca temu każdą chwilę, w czasie wolnym odpisując na maile i odbierając telefony. 

- To wszystko jest ważne, ale też nie ma od tego wytchnienia. 

Jest zawsze zajęta, chociaż właśnie wytchnienia potrzebuje najbardziej. Potrzebuje snu, higieny życia, spokoju, skupienia na sobie, ciszy, a jej działalność konkuruje z odpoczynkiem i procesem zdrowienia. W 2014 r. publicznie ogłosiła, że choruje na schizofrenię. Nie zrobiła tego dla siebie. Wyjaśnia, uświadamia, współpracuje wszędzie tam, gdzie widzi potrzebę przekazania wiedzy o codzienności osób chorujących psychicznie i doświadczających załamania zdrowia psychicznego. Od mediów po policyjnych negocjatorów. 

Sama doświadcza kryzysów. Po raz pierwszy wtedy, gdy do głosu doszły obciążenia związane z zawodem dziennikarza. Ten rodzaj pracy, z której nigdy się nie wychodzi, wystawienie na emocje rozmówców i balansowanie pomiędzy oczekiwaniami redakcji i bohaterów teksów dla osoby wysokowrażliwej jest ogromnym wyzwaniem.  

Otwarcie mówi o swoich pobytach w szpitalach psychiatrycznych. Przekonuje, że choroby nie skreślają człowieka, że konieczne są rozwiązania systemowe, dostępność ośrodków pomocy i przede wszystkim wiedza o zdrowiu psychicznym. W programach telewizyjnych, podcastach, wywiadach podnosi świadomość procesu zdrowienia. 

„Zdrowienie to coś, nad czym się pracuje, do czego się dąży i co dotyczy osoby, która doświadcza załamania zdrowia psychicznego”. 

Czasami balansuje na krawędzi. Chociaż unika tłumów, szuka spokoju i wie, że powinna na pierwszym miejscu stawiać siebie, nie zostawia ludzi w potrzebie samych sobie. Kosztem swojej energii, swojego dobrostanu wybiera pomoc innym i działania edukacyjne. Jej rola asystenta zdrowienia jest nie do przecenienia. Chorującym pomaga zachować nadzieję i motywację. Rodzinom chorych przybliża świat ich bliskich. 

Aktywnie działa na rzecz dostępnych, bezpłatnych, skoncentrowanych na człowieku i jego potrzebach Centrów Zdrowia Psychicznego.  

Autor: Ilona Berezowska