Marlena Barylska-Gałkowska

Nauczycielka i neurologopedka z 32-letnim stażem pracy, która po przejściu udaru i zdiagnozowaniu afazji gnostyczno-akustycznej przeprowadziła na sobie rehabilitację, by następnie pomagać innym osobom z zaburzeniami komunikacji.

Marlena Barylska-Gałkowska przez ponad 30 lat pracowała w placówkach oświatowych jako nauczycielka i dyrektor szkoły podstawowej. Ukończyła kierunki: wychowanie przedszkolne, nauczanie początkowe, wychowanie fizyczne, gimnastykę korekcyjną, zarządzanie oświatą, logopedię, neurologopedię oraz kurs makaton. Po przebytym udarze krwotocznym w grudniu 2018 roku zdiagnozowano u niej afazję gnostyczno-akustyczną – zaburzenie komunikacji werbalnej i rozumienia mowy.

Wykorzystując swoją wiedzę neurologopedyczną, przeprowadziła na sobie własną terapię ze spektakularnymi wynikami. Obecnie dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem i prowadzi terapię neurologopedyczną dla osób z afazją, dyzartrią i innymi zaburzeniami mowy. Wielokrotnie swoim doświadczeniem z perspektywy pacjenta i specjalisty dzieliła ze studentami Akademii WSB w Dąbrowie Górniczej oraz w Szpitalu Wojewódzkim nr 5 w Sosnowcu.

W ramach rehabilitacji napisała, zilustrowała i wydała książkę logopedyczną dla dzieci „Otwórz buziaczka, czyli opowieści logopedyczne dla wnuków". Prowadziła spotkania edukacyjne m.in. w Centrum Rozwoju Edukacji Województwa Łódzkiego w Sieradzu, Bibliotece Pedagogicznej w Sieradzu, Szkole Podstawowej w Makowiskach, Miejskim Przedszkolu Integracyjnym nr 43 w Częstochowie oraz w innych placówkach.

W trakcie rehabilitacji odkryła malarstwo na szkle. W 2022 roku zorganizowała wystawę swoich prac pt. „Anioły" w Miejskim Ośrodku Kultury w Pajęcznie. Prace te wielokrotnie przekazywała na licytacje charytatywne dla chorych dzieci.​

Andrzej Bogdanowicz

Działacz społeczny z ponad 30-letnim stażem, który mimo stwardnienia rozsianego i poruszania się na wózku inwalidzkim od ponad 20 lat, buduje bardziej włączające społeczeństwo dla osób z niepełnosprawnościami.

Andrzej Bogdanowicz w 1986 roku otrzymał diagnozę stwardnienia rozsianego. Mimo postępującej choroby i poruszania się na wózku inwalidzkim od ponad 20 lat, nigdy nie pozwolił, by ograniczenia fizyczne zdefiniowały jego życie. W 1994 roku rozpoczął działalność społeczną, współtworząc na Śląsku Stowarzyszenie Osób Chorych na Stwardnienie Rozsiane oraz uczestnicząc w powstawaniu kluczowych instytucji trzeciego sektora: Stowarzyszenia MOST, Śląskiego Forum Organizacji Pozarządowych KAFOS oraz WRZOS.

Przez ostatnie 5 lat jako przewodniczący Klubu Seniorów przy KAFOS z niezwykłym zaangażowaniem wspiera najstarszych członków społeczności. Pod jego przewodnictwem klub stał się przestrzenią integracji społecznej, rozwijania pasji i podnoszenia jakości życia seniorów. Organizuje szeroką gamę zajęć edukacyjnych, kulturalnych i rekreacyjnych dostosowanych do potrzeb i możliwości uczestników. Z jego inicjatywy odbywają się wyjazdy edukacyjne i kulturalne, umożliwiające poznawanie nowych miejsc i budowanie głębszych więzi międzyludzkich.

Jest „Żywą Książką" w katowickiej Żywej Bibliotece, gdzie jego osobista historia inspiruje i zmienia perspektywy wielu osób, przełamując stereotypy dotyczące osób z niepełnosprawnościami. Wieloletnia współpraca z Urzędem Miasta Katowice, Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej oraz udział w licznych konferencjach, warsztatach i projektach społecznych dowodzą, że jego działania mają realny wpływ na poprawę jakości życia osób z niepełnosprawnościami. Służy swoją wiedzą, doświadczeniem i osobistym przykładem, pokazując, że aktywność i zaangażowanie nie znają wieku ani ograniczeń.

Justyna Cuże

HR Managerka, wykładowczyni i ekspertka ds. dostępności z 20-letnim doświadczeniem w pracy na rzecz integracji zawodowej i społecznej osób z niepełnosprawnościami.

Justyna Cuże pochodzi z Góry na Dolnym Śląsku. W 2003 roku przeniosła się do Krakowa, aby kontynuować studia magisterskie. Pierwszym etapem kariery była praca w krakowskim Centrum Integracja, gdzie w 2006 roku zaczynała jako doradczyni socjalna, a następnie została koordynatorką działu informacji. Od tego czasu konsekwentnie rozwija się w obszarze doradztwa zawodowego, HR i dostępności.

Przez ostatnie pięć lat jako HR Managerka tworzy i wdraża strategie kadrowe z naciskiem na różnorodność, dostępność i inkluzywność. Wspiera pracodawców w zatrudnianiu osób z niepełnosprawnością, prowadzi szkolenia i warsztaty dla menedżerów i zespołów, budując kulturę włączania i przeciwdziałania wykluczeniu.

Od 2012 roku jest wykładowczynią na Uniwersytecie SWPS, gdzie prowadzi zajęcia na studiach podyplomowych z job-coachingu. Kształci specjalistów w obszarze aktywizacji osób z niepełnosprawnościami i grup zagrożonych wykluczeniem, łącząc akademicką wiedzę z praktyką i osobistym doświadczeniem.
W ostatnich latach angażowała się w prace eksperckie w zespole Ośrodka Rozwoju Edukacji ds. standardów pracy doradców metodycznych i nauczycieli konsultantów. Występowała na konferencjach, m.in. podczas Forum Dostępności w Transporcie czy konferencji OWiT „Wzrok bez barier". Obecnie uczestniczy w programie mentoringowym Fundacji Liderek Biznesu. 
W 2025 roku otrzymała nagrodę w 20. edycji konkursu Lodołamacze w kategorii Lodołamacz Specjalny, zgłoszona przez PFRON Oddział Małopolski.

Izabela Dłużyk

Absolwentka filologii angielskiej i rosyjskiej oraz doktor nauk humanistycznych z Wydziału Filologicznego UG. Jej pasją jest nagrywanie dźwięków natury, szczególnie ptaków. W 2023 roku znalazła się na liście BBC 100 Women, najbardziej inspirujących kobiet z całego świata.

Izabela Dłużyk od urodzenia jest osobą całkowicie niewidomą. Już w dzieciństwie zaczęła przejawiać zainteresowanie przyrodą, zwłaszcza ptakami i ich głosami. Stopniowe poznawanie dźwiękowego bogactwa natury przerodziło się w pasję nagrywania odgłosów przyrody, która towarzyszy jej do dziś.

Ukończyła anglistykę i rusycystykę na Uniwersytecie Gdańskim, gdzie w 2023 roku obroniła pracę doktorską. Przez lata pracowała jako tłumaczka języka angielskiego i rosyjskiego, obecnie jest nauczycielką akademicką na Uniwersytecie Gdańskim. 

Od 2014 roku zajmuje się profesjonalnym nagrywaniem odgłosów przyrody. Współpracuje z wydawnictwami z polski, Australii, Słowacji. Pracowała przy dźwiękowych projektach przyrodniczych dla radia BBC, a w 2025 roku także dla gazety New York Times. W swoim dorobku ma również nagrania z amazońskiego lasu deszczowego w rezerwacie Tambopata w Peru. 

W swojej działalności łączy sztukę, naukę i terapię poprzez dźwięki natury. Prowadziła przyrodnicze warsztaty edukacyjne oraz sesje relaksacyjne dla dzieci i dorosłych w Polsce (Gdańsk, Kielce, Kraków, Wrocław, Warszawa, Katowice, Puławy, Lublin) i za granicą (Niemcy, Holandia, Portugalia, Hiszpania, Wielka Brytania, Stany Zjednoczone). Współpracuje z kilkoma hospicjami, zwłaszcza w Trójmieście, m.in. Pomorze Dzieciom i fundacją Gajusz, udostępniając nagrania w celach terapeutycznych oraz prowadząc sesje relaksacyjne na żywo.

W 2023 roku znalazła się na liście 100 najbardziej wpływowych kobiet świata według BBC. W 2025 roku otrzymała Medal Prezydenta Miasta Gdyni „Gdynia bez barier".

Mariola Dyńdo

Psycholożka biznesu, mentorka i współzałożycielka Stowarzyszenia Równych Szans Rainbow, która mimo niepełnosprawności od lat angażuje się w liczne działania społeczne na rzecz potrzebujących.

Mariola Dyńdo ukończyła psychologię w biznesie, psychologię w zarządzaniu oraz akademię profesjonalnego coacha na Uniwersytecie WSB Merito Poznań. Ukończyła również studia podyplomowe z negocjacji w biznesie oraz kurs mediacji rodzinnych, sądowych i pozasądowych.

Mimo wyzwań zdrowotnych (zmaga się z ZZSk, neuropatiami ograniczającymi ruchomość, guzkami w płucach i kamieniami w nerkach) od lat aktywnie działa społecznie. Jest współzałożycielką Stowarzyszenia Równych Szans Rainbow, które promuje tolerancję i równość. W wolnych chwilach angażuje się w pomoc dzieciom z sierocińców w Kambodży.

W ciągu ostatnich pięciu lat aktywnie wspiera schroniska dla zwierząt, organizując zbiórki karmy i promując odpowiedzialne adopcje. Podczas pandemii COVID-19 zaangażowała się w szycie i dystrybucję maseczek. Regularnie dostarcza żywność do lodówek społecznościowych oraz organizuje zbiórki zabawek i książek dla dzieci i młodzieży ze szkół specjalnych. Prowadziła spotkania z trudną młodzieżą w ośrodkach wychowawczych.

Otrzymała Srebrną Gwiazdę Kambodży, przyznaną przez weteranów misji pokojowej ONZ w Kambodży (1992-1993) za bezinteresowną pomoc i poświęcenie. Jako mentorka, mediatorka i coachka prowadzi wykłady i wspiera ludzi w rozwoju osobistym i zawodowym.

Wojciech Grabowski

Prezes Fundacji Inicjatyw Na Rzecz Osób Niepełnosprawnych IMPULS i Stowarzyszenia Białostocki Klub Kibiców Niepełnosprawnych BKKN, który od ponad dekady konsekwentnie działa na rzecz dostępności i integracji społecznej osób z niepełnosprawnościami w Białymstoku i w całej Polsce.

Wojciech Grabowski ukończył filologię polską na Uniwersytecie w Białymstoku (2004-2010) oraz studia podyplomowe na Uniwersytecie Warszawskim jako specjalista ds. zarządzania rehabilitacją (2018-2019). Od 2012 roku pełni funkcję Prezesa Zarządu Fundacji IMPULS, a od 2020 roku Prezesa Stowarzyszenia BKKN. Jest członkiem Miejskiej Społecznej Rady ds. Osób Niepełnosprawnych w Białymstoku od 2015 roku oraz członkiem Zarządu ogólnopolskiej Federacji Kibiców Niepełnosprawnych od 2022 roku.

Od 2013 roku jako trener pracy w Fundacji Aktywnej Rehabilitacji wspiera osoby z niepełnosprawnościami w powrocie do aktywności zawodowej. Od 2015 roku pełni funkcję asystenta klubowego ds. kibiców z niepełnosprawnościami Jagiellonii Białystok. Jest koordynatorem ogólnopolskich akcji Stadiony Bez Barier i Klub Bez Barier z ramienia Federacji Kibiców Niepełnosprawnych.

Pod jego kierownictwem Fundacja IMPULS realizuje Miejski Program „Asystent Osoby Niepełnosprawnej" (od 2013), wspierający osoby z niepełnosprawnościami w codziennym funkcjonowaniu. Od 2015 roku prowadzi portal „Pełnosprawny Białystok" mapujący dostępne miejsca w mieście oraz Białostocki Informator Dla Osób Niepełnosprawnych. Od 2017 roku prowadzi edukacyjne warsztaty „Świadomy przedszkolak", ucząc dzieci empatii i szacunku wobec osób z niepełnosprawnością.

Jako organizator pierwszych w Polsce gal paraboksu promuje aktywność sportową wśród osób poruszających się na wózkach. Prowadzi szkolenia z zakresu dostępności dla branży turystycznej we współpracy z Podlaską Regionalną Organizacją Turystyczną. Stowarzyszenie BKKN dwukrotnie zdobyło Podlaską Markę (2020, 2023), a w 2025 roku otrzymało Honorową Odznakę Województwa Podlaskiego za działalność na rzecz integracji społecznej osób z niepełnosprawnościami.

Sebastian Grzywacz

Sebastian Grzywacz, znany też jako „Odlotowy Niewidomy”, jest przedsiębiorcą i edukatorem.  Łączy działalność społeczną z pracą zawodową i wychowaniem syna i pokazuje, że utrata wzroku nie przekreśla aktywnego życia i nieustannego samorozwoju.

Pochodzi z Pruszkowa. Utrata wzroku w wypadku komunikacyjnym 18 lat temu stała się punktem zwrotnym w jego życiu. Po okresie kryzysu rozpoczął proces odbudowy samodzielności od prostych czynności. Kolejnym przełomem były narodziny syna Franciszka. Wkrótce Sebastian został z malutkim dzieckiem sam i musiał przed sądem udowodnić, że brak wzroku nie wyklucza bycia odpowiedzialnym, troskliwym rodzicem. Udało się, Sebastian od lat łączy samotne ojcostwo z pracą i rozwojem zawodowym. Jest przewodnikiem po Niewidzialnej Wystawie, dyrektorem Fundacji Centrum Edukacji Niewidzialna i przedsiębiorcą działającym pod marką „Odlotowy Niewidomy – misja edukacja”.

Realizuje projekty edukacyjne dotyczące funkcjonowania osób z niepełnosprawnościami. W mediach społecznościowych buduje świadomość na temat barier i samodzielności. Na TikToku obserwuje go ponad 300 tys. osób, jego materiały mają 4,5 mln polubień. Odpowiada na pytania w sposób bezpośredni, bez patosu i moralizowania. Ze swoją misją zmiany postrzegania osób z niepełnosprawnością skutecznie dociera do młodej publiczności.

Prowadzi działania charytatywne. Organizuje akcję Mikołajkowe Pogotowie Prezentowe dla dzieci z rodzin zastępczych. Dociera do osób w kryzysie bezdomności i osadzonych w zakładach karnych. Wykorzystuje własną historię, by wzmacniać innych i pokazywać, że nowy początek jest możliwy także w sytuacji utraty.

Klaudia Kopciowska

Działaczka społeczna, dziennikarka i nauczycielka języka migowego. Łączy pracę zawodową z działalnością na rzecz dostępności i integracji osób g/Głuchych oraz osób z niepełnosprawnościami.

Klaudia Kopciowska jest osobą z niepełnosprawnością sprzężoną: słabosłyszącą, posługującą się implantem ślimakowym i aparatem słuchowym, słabowidzącą, z cukrzycą typu I. Od 2025 roku pracuje jako starszy referent ds. osób z niepełnosprawnością na Politechnice Lubelskiej, fotoreporter w Lubelskim Forum Organizacji Osób Niepełnosprawnych Sejmik Wojewódzki oraz nauczycielka języka migowego w Szkole Policealnej Żak w Lublinie.

W czerwcu 2024 zainicjowała projekt „Głuche Miasto” w ramach Miejskiego Aktywatora Młodzieżowego w Lublinie. Projekt służył aktywizacji społecznej i kulturalnej osób g/Głuchych oraz zwiększeniu świadomości społecznej o ich potrzebach. Po jego zakończeniu współzałożyła Fundację Głuche Miasto, w której jako członkini zarządu odpowiada za koordynację działań medialnych. Fundacja prowadzi szkolenia i warsztaty m.in. z prawa, ochrony zdrowia i wsparcia psychologicznego dla osób z niepełnosprawnościami.

Jest autorką i organizatorką projektu fotograficznego „Czy mnie (nie) widzisz?”, w którym wystąpiła również jako modelka. Projekt przedstawia osoby z niepełnosprawnościami w sposób podmiotowy i wzmacniający. Inspiracją był jej udział w inicjatywie Beyond Limits Berlin w 2021 roku, promującej inkluzyjną modę. Od 2025 zasiada w Komisji Ekspertów ds. Osób Głuchych przy Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich. Należy do Sieci ds. Dostępności Stowarzyszenia Otwieracz (od 2024) oraz do grupy teatralnej KIPI, skupiającej aktorów niesłyszących, słabosłyszących i słyszących.

Paweł Klikowicz

Społecznik, ekspert komunikacji zdrowotnej i twórca kampanii społecznych. Od drugiego roku życia żyje z głębokim niedosłuchem spowodowanym leczeniem gentamycyną, korzysta z aparatów słuchowych. Własne doświadczenie niepełnosprawności uczynił fundamentem działań edukacyjnych i społecznych na rzecz normalizacji tematu ubytku słuchu.

 Absolwent zdrowia publicznego Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, od ponad dekady realizuje ogólnopolskie kampanie społeczne i edukacyjne. Przez 16 lat kierował ogólnopolską kampanią Dawca.pl, jedną z najważniejszych kampanii dotyczących transplantologii w Polsce, nagrodzonej m.in. Złotym Spinaczem i Złotym Otisem. Dzięki kampanii ponad 140 tysięcy osób podpisało oświadczenie woli, realnie zwiększając liczbę potencjalnych dawców narządów.

Po zakończeniu projektu stworzył inicjatywę The Organs – sklep z pluszowymi organami, łączący edukację na temat idei transplantologii z działalnością charytatywną. Dochód z przedsięwzięcia wspiera promocję zdrowia oraz organizacje społeczne, w tym WOŚP. Obecnie Paweł Klikowicz koncentruje się na kampaniach poświęconych promocji transplantologii i poprawie słuchu Polaków. Występuje także, jako prelegent i wykładowca. Sam jest również honorowym dawcą krwi.

Jako osoba z niedosłuchem, otwarcie mówi o swoich doświadczeniach, inspirując innych do akceptacji i pozytywnego podejścia do wyzwań zdrowotnych. Pokazuje, że nowoczesne technologie wspierające słyszenie umożliwiają pełne uczestnictwo w życiu społecznym i zawodowym.

Anna Krupa

Nauczycielka, społeczniczka i edukatorka. Samodzielnie wychowuje córkę i aktywnie działa na rzecz osób z niepełnosprawnościami oraz społeczności lokalnej.

Pani Anna urodziła się bez rąk, większość czynności, w tym prowadzenie auta czy haftowanie wykonuje stopami. Mieszka w Piekielniku u podnóża Tatr. Ma licencjat z zarządzania i marketingu oraz tytuł magistra pracy socjalnej. Ukończyła studia podyplomowe z pedagogiki, oligofrenopedagogiki z terapią pedagogiczną, bibliotekoznawstwa oraz zarządzania oświatą i organizacjami pozarządowymi. Od 2006 roku pracuje w zawodzie nauczyciela. Jest nauczycielem bibliotekarzem w Szkole Podstawowej w Bańskiej Niżnej, prowadzi zajęcia korekcyjno-kompensacyjne i angażuje uczniów w działania społeczne. Od 2023 roku prowadzi warsztaty edukacyjne w szkołach dotyczące niepełnosprawności i przełamywania barier.

Organizuje akcje charytatywne i lokalne inicjatywy pomocowe. Największą rozpoznawalność przyniosła jej akcja „Pełna Szafa dla Marysi”, w której zebrano 40 ton ubrań i około 60 tysięcy złotych na leczenie chorej dziewczynki. Sukces akcji zachęcił ją do dalszych działań. W 2025 roku została prezesem stowarzyszenia „Da się”, które powstało z myślą o pomocy osobom niepełnosprawnym poprzez rehabilitację i tworzenie mieszkań chronionych.

Jest pierwszą Polką z niepełnosprawnością, która wykonała skok spadochronowy z wysokości 4 tysięcy metrów. Bohaterka filmów dokumentalnych „Matka” i „Ania z Piekielnika” w reżyserii Moniki Meleń.

Rafał Korzeniewski

Weteran misji w Afganistanie, działacz społeczny i sportowiec. Wiceprezes Stowarzyszenia Rannych i Poszkodowanych w Misjach Poza Granicami Kraju, Reprezentant Polski na Invictus Games, medalista międzynarodowych zawodów sportowych weteranów i organizator programów wsparcia dla żołnierzy oraz ich rodzin. 

W 2011 roku, podczas służby w Afganistanie, został ciężko ranny – doznał złamania kręgosłupa w trzech miejscach oraz licznych urazów kończyn. Przeszedł długą rehabilitację i zmaga się z trwałymi skutkami obrażeń oraz zespołem stresu pourazowego (PTSD). Doświadczenie wojny i osobista walka z traumą stały się początkiem jego najważniejszej misji – pomocy innym weteranom i ich rodzinom.​

Od lat pełni funkcję wiceprezesa Stowarzyszenia Rannych i Poszkodowanych w Misjach Poza Granicami Kraju, współpracując z Ministerstwem Obrony Narodowej, Parlamentem oraz organizacjami krajowymi i międzynarodowymi. Realizuje projekty łączące rehabilitację, edukację i integrację środowiska weteranów. Brał udział w pracach nowelizację Ustawy o Weteranach (2025), która wprowadziła realne zadośćuczynienia finansowe oraz rozszerzyła system pomocy dla poszkodowanych żołnierzy i funkcjonariuszy. 

W ciągu ostatnich lat udzielił bezpośredniego wsparcia ponad 1000 weteranom, organizując turnusy terapeutyczne, pomoc rehabilitacyjną i interwencje kryzysowe. Prowadzi projekty edukacyjne, w tym kampanię „Szacunek i Wsparcie”, której celem jest zwiększenie świadomości społecznej w zakresie skutków służby wojskowej. Regularnie występuje w szkołach, instytucjach i jednostkach wojskowych, promując profilaktykę zdrowia psychicznego i budowanie systemu wsparcia rodzin weteranów.

Równolegle rozwija projekt „Rehabilitacja przez sport”, którego jest ambasadorem i praktycznym przykładem. Reprezentował Polskę na Invictus Games 2025 w Kanadzie, zdobywając medale w ergometrze wioślarskim i biegach narciarskich. Startuje w krajowych i międzynarodowych zawodach sportowych dla osób z niepełnosprawnościami, weteranów i zawodników pełnosprawnych– m.in. wygrał Wheelmageddon 2025 (w kategorii open), zdobył medale Highland Games i Cateran Yomp w Szkocji, a także trofea w ogólnopolskich zawodach „Wyzwanie Weterana”. Jest zawodnikiem WTW Warszawa, regularnie rywalizując w grupie open z pełnosprawnymi sportowcami. 

Joanna Ławicka

Pedagożka specjalna, doktor nauk społecznych, konsultantka psychoterapii pozytywnej, edukatorka. Twórczyni autorskiej metody Stosowanej Analizy Potrzeb®, prelegentka konferencji międzynarodowych, autorka książek i publikacji naukowych. Od dwóch dekad działa na rzecz osób w spektrum autyzmu, neuroróżnorodnych oraz ich rodzin, łącząc pracę naukową, wdrożeniową i społeczną.

Doświadczenia życiowe wynikające z odmienności rozwojowej (diagnoza zespołu Aspergera w wieku 28 lat), przewlekłej depresji i PTSD, z którymi mierzy się od młodości, stały się impulsem do budowania systemowych rozwiązań w obszarze neuroróżnorodności i zdrowia psychicznego oraz fundamentem jej działań rzeczniczych i edukacyjnych. Osobiste wyzwania stały się dla niej źródłem rozumienia doświadczeń osób autystycznych i ich rodzin. Jest matką trojga autystycznych dzieci. 

Jest absolwentką pedagogiki specjalnej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, doktorat obroniła w 2006 roku na Uniwersytecie Opolskim. Jest założycielką i prezeską Fundacji Prodeste, którą prowadzi od ponad 15 lat, rozwijając system wsparcia skoncentrowany na relacjach, podmiotowości i rozwoju. Współtworzy sieci współpracy między organizacjami, środowiskiem akademickim i praktykami pracy pomocowej. 

Przewodniczy zespołowi ds. przeciwdziałania przemocy wobec dzieci z niepełnosprawnościami przy Biurze Rzecznika Praw Dziecka. W przeszłości pracowała w zespole ds. edukacji specjalnej RPD oraz angażowała się w przygotowanie zaleceń systemowych dotyczących wsparcia neuroróżnorodnych uczniów w Polsce. Jest twórczynią narzędzi diagnostycznych dla oceny inkluzywności firm Neurodiversity Environment Assessment Tool.

W ostatnich latach rozwija programy wsparcia rozwojowego i terapeutycznego dla osób autystycznych, w tym Program Leczenia Traum oraz narzędzia diagnostyczne dla specjalistów pracujących z osobami niemówiącymi. Prowadzi działalność międzynarodową – współpracuje m.in. z Oxford University, University of Washington i Aarhus University. W 2025 ukończyła kurs Early Childhood Development na Harvard University. Jest członkinią European Council of Autistic People oraz The International Society for Traumatic Stress Studies. 

Monika Łojba

Specjalistka ds. dostępności, edukatorka, dziennikarka i aktywistka działająca na rzecz osób z niepełnosprawnościami. Prowadzi szkolenia, konsultacje i projekty związane z dostępnością w sektorze edukacji, kultury i NGO.

Absolwentka pedagogiki specjalnej (terapia zajęciowa z psychomotoryką), dziennikarstwa i komunikacji społecznej oraz studiów podyplomowych z dziennikarstwa i PR, psychologii pozytywnej oraz zarządzania i marketingu. Pracowała jako copywriterka dla wydawnictwa Agora S.A., a podczas studiów rozpoczęła działalność ekspercką w obszarze dostępności. W Fundacji Imago realizowała szkolenia i warsztaty, audyty dostępności oraz edukację w zakresie savoir-vivre wobec osób z niepełnosprawnościami. Koordynowała grupę Ekspertów Praktycznej Dostępności, współtworzyła projekty „Akademia Praktycznej Dostępności” i „MojaDostępność”, reprezentowała fundację w mediach oraz prowadziła blog i podcasty edukacyjne.

Współpracowała z Fundacją Katarynka jako konsultantka audiodeskrypcji oraz z EC1 Łódź jako specjalistka ds. dostępności przy tworzeniu Wystawy Komiksu. Prowadziła szkolenia dla administracji publicznej, m.in. dla Dolnośląskiego Urzędu Wojewódzkiego i Dolnośląskiego Urzędu Marszałkowskiego. W 2025 roku uruchomiła autorski „Projekt Aktywizacyjny – Kreatywność i Akceptacja”, obejmujący warsztaty twórcze, działania kulturalne oraz edukację prowadzących w zakresie dostępności.

Równolegle rozwija działalność sportową i artystyczną. Uprawia jeździectwo – jako pierwsza osoba z niepełnosprawnością wzroku w Polsce zdobyła odznakę Jeżdżę Konno oraz Brązową Odznakę Jeździecką. Prowadzi działalność modelingową, realizując liczne sesje zdjęciowe przełamujące stereotypy dotyczące obecności osób z niepełnosprawnościami w mediach i kulturze. Aktywnie uczestniczy w środowisku fantastyki, przeciera ścieżki osób z niepełnosprawnościami w cosplay (dwa udziały w konkursie na Wrocławskich Dniach Fantastyki) i LARP. Przekonała środowisku RPG i LARP do grania z graczami z niepełnosprawnością wzroku i angażowania w nie asystentów osób z niepełnosprawnościami.

Aleksandra Mieczkowska

Uczennica liceum, wolontariuszka, animatorka działań społecznych i sportowych. Od wielu lat angażuje się w inicjatywy szkolne i lokalne, łącząc naukę z działalnością społeczną oraz sportową.

Aleksandra w 2019 roku, w wieku 12 lat, usłyszała diagnozę: guz lewego płata skroniowego mózgu. Po operacji nowotworu pojawiły się konsekwencje neurologiczne – niedowład połowiczy prawostronny oraz afazja mieszana, które spowodowały trwałą niepełnosprawność i konieczność długotrwałej rehabilitacji. Pomimo ograniczeń funkcjonalnych oraz trudności z pamięcią, językiem i koncentracją, Aleksandra nie przerwała nauki i rozwoju osobistego.

W szkole podstawowej była przewodniczącą klasy oraz przewodniczącą szkoły. Organizowała liczne wydarzenia integrujące uczniów po okresie nauki zdalnej, inicjowała konkursy, Koncert Charytatywny, była autorką szkolnych zbiórek dla schronisk i domów dziecka oraz współorganizatorką akcji „Góra Grosza”. Na jej zaproszenie szkołę odwiedziła uczestniczka Powstania Warszawskiego – Maria Kowalewska, a Ola poprowadziła także lekcję empatii dla najmłodszych roczników oraz spotkanie z ratownikiem medycznym. Egzamin ósmoklasisty ukończyła z najlepszym wynikiem w szkole – 86%. Również w liceum pozostała aktywna: od lat działa jako wolontariuszka – siedem razy wspierała finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, brała udział w biegach charytatywnych, akcjach społecznych, jest organizatorką zbiórki pieniędzy na leczenie szkolnego kolegi i pomysłodawczynią kiermaszy.

Jej największą pasją od zawsze był sport, szczególnie piłka nożna. W liceum reprezentowała szkołę w turniejach, współtworzyła drużynę futsalu, brała udział w Toruńskim Turnieju Orlikowym. W swoim dorobku ma m.in. 1. miejsce w futsalu podczas turnieju szkół ponadpodstawowych oraz 2. miejsce w zawodach wioślarskich. W roku szkolnym 2024/2025 zdobyła tytuł Najlepszego Sportowca Roku w VII Liceum Ogólnokształcącym w Toruniu.

Dziś łączy naukę w liceum z rehabilitacją, jest aktywną wolontariuszką i inicjatorką wielu działań społecznych. Mimo trudności zdrowotnych – zachowała sprawczość, ambicję i wrażliwość społeczną. W 2025 roku zdobyła prawo jazdy i samodzielnie dojeżdża do szkoły.

Jakub Nowicki

Doktorant filozofii na Uniwersytecie Gdańskim, absolwent geologii, edukator i aktywista w obszarze dostępności, paleontolog.

Jakub Nowicki jest osobą całkowicie niewidomą. W wieku dwóch lat stracił wzrok na skutek powikłań po przeszczepie szpiku. Jego największą pasją od dzieciństwa jest paleontologia. Posiada kolekcję kilkaset skamieniałości, wiele znalazł osobiście na trójmiejskich plażach. Od czasów szkoły podstawowej prowadzi zajęcia edukacyjne dla uczniów o historii życia na Ziemi. W 2025 r. ukończył geologię na UG, realizując największe edukacyjne marzenie.

Z wykształcenia jest też filozofem, doktorantem tego kierunku na Uniwersytecie Gdańskim.   Prowadzi zajęcia z filozofii przyrody dla studentów, a w ramach przewodu doktorskiego zajmuje się filozofią biologii. Jest współzałożycielem i wiceprezesem Doktoranckiego Koła Naukowego Filozofów UG, współorganizatorem konferencji Shopenchaueralia2024. Prowadzi blog "Świat Mój i Moich Pasji", napisał (niewydaną) książkę fantasy "Promień nadziei".

Aktywnie działa edukacyjnie – prowadzi wykłady z filozofii i paleontologii, odwiedza szkoły, gdzie mówi o wspieraniu osób z niepełnosprawnościami. Współtworzył gry miejskie w ramach kampanii "Wchodzę: Zawsze jest jakieś wejście" (Centrum Współpracy Młodzieży w Gdyni). Członek Społecznego Zespołu ds. Dostępności w Muzeum Emigracji w Gdyni, wolontariusz WOŚP.

W 2023 r. zwyciężył w kategorii Idol środowiska (woj. pomorskie) w konkursie Fundacji Szansa: Jesteśmy Razem. Uczestniczył w projektach międzynarodowych takich jak: wymiana w Belgii (Add@me, 2022), wizyta studyjna na Ukrainie (2021), projekt fotograficzny "Zobacz Więcej" (2023). Działacz Zielonego Ogniwa – współorganizował Gdański Tydzień Praw Zwierząt (2022).

Tomasz Osóbka

Bloger, copywriter, aktywista na rzecz osób z niepełnosprawnościami, członek zespołu eksperckiego Sekson (Fundacja Avalon), były producent Festiwalu Grand Off. Porusza się na wózku od 32 lat.

W wieku 18 lat uległ wypadkowi – skok do wody zaważył na całym życiu. Uszkodził kręgosłup na odcinku szyjnym, od 1993 r. porusza się na wózku. Czynny zawodowo od 22 lat, obecnie pracuje na infolinii Dworca Zachodniego w Warszawie, pomagając podróżnym. Pracuje również jako copywriter. Przez kilka lat był producentem międzynarodowego festiwalu filmów krótkometrażowych Grand Off – inicjatywy Fundacji Cinema Art pod przewodnictwem śp. Witolda Kona.

Od ponad dekady prowadzi blog i profil na FB, na którym opisuje życie z niepełnosprawnością, porusza trudne tematy dotyczące środowiska osób z niepełnosprawnościami. Z humorem ociepla ich wizerunek. Szczegółowo opisuje podróże, wskazuje kierunki dostępne dla osób na wózkach, udostępnia gotowe plany podróży i mapy dostępności do atrakcji.

Jest czynnym aktywistą, nie ogranicza się tylko do działalności internetowej. Członek zespołu eksperckiego Sekson z ramienia Fundacji Avalon. Udziela porad dotyczących problemów, które dotyczą niepełnosprawności. Udzielał się w  Fundacji Wbrew Pozorom, Fundacji Dziecięca Fantazja, Fundacji Spełnionych Marzeń, corocznej akcji mikołajkowej.

Uwielbia podróżować, zwiedzać, poznawać ludzi i nowe smaki. Swoją postawą mobilizuje osoby z niepełnosprawnościami do aktywnego życia oraz motywuje osoby sprawne, które straciły chęć do działania.

Jakub Rafalski

Psychoterapeuta i standuper. Regularnie występuje w klubach i na festiwalach stand-upowych, a od 2023 roku tworzy duet „Nietykalni" z Romanem Kosteleckim. Zyskał uznanie zarówno widzów, jak i środowiska standupowego. Przełamuje bariery nie siłą, lecz inteligencją i poczuciem humoru.​

Kuba Rafalski od urodzenia choruje na rdzeniowy zanik mięśni (SMA typ 2). Jego kariera rozwija się dwutorowo. Jest absolwentem psychologii na Uniwersytecie SWPS, certyfikowanym psychoterapeutą (specjalizuje się w terapii poznawczo-behawioralnej). Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Terapii Poznawczej i Behawioralnej oraz Stowarzyszenia „Apetyt na Życie".​ Prowadzi prywatną praktykę psychoterapeutyczną, pracuje z dorosłymi i młodzieżą. Pełni też funkcję terapeuty w Klinice Terapii Poznawczo-Behawioralnej Uniwersytetu SWPS oraz w psychologa w Centrum Aktywnej Rehabilitacji Fundacji Avalon oraz Kompleksowego Centrum Poradniczego fundacji Avalon.

​Równolegle, w sukcesami rozwija działalność sceniczną w stand-upie, traktując scenę jako przestrzeń do dzielenia się doświadczeniami i przełamywania stereotypów. ​Od 2020 roku intensywnie rozwija działalność sceniczną i społeczną. Regularnie występuje w klubach i na festiwalach stand-upowych, a od 2023 roku tworzy duet „Nietykalni" z Romanem Kosteleckim. Obecnie realizuje trasę solową „Bohater na miarę czasów" z występami w całej Polsce, często z wyprzedanymi salami. Jego występy charakteryzuje szczerość, autoironia i odwaga z jaką mówi o tematach tabu związanych z niepełnosprawnością.

Jego działalność wykracza poza scenę: angażuje się w kampanie społeczne, akcje charytatywne i integracyjne. ​Od wielu lat kwestuje w trakcie finałów WOŚP (teraz również występuje na scenie), był także dwukrotnie liderem rejonu projektu Szlachetna Paczka.​

Mateusz Smołucha

Założyciel i prezes Fundacji Różnosprawni (dawniej Fundacja Kocham Swoje Życie), twórca Zakładu Aktywności Zawodowej zatrudniającego 125 osób z niepełnosprawnościami.

Urodził się z wadą słuchu. W dzieciństwie doświadczył izolacji i wykluczenia rówieśniczego. Przez pięć lat pracował w Urzędzie Marszałkowskim, zajmując się inwestycjami ze środków PFRON, organizując wydarzenia, projekty, konkursy i zawody wspierające osoby z niepełnosprawnościami.

W 2017 roku założył Fundację Kocham Swoje Życie (od 2023 r. Fundacja Różnosprawni) i postanowił założyć Zakład Aktywności Zawodowej. Jego plan spotkał się z pozytywnym odzewem Prezydent Kędzierzyna-Koźla. W 2019 r., po dwóch latach starań ZAZ uzyskał status, rozpoczynając działalność z 10 pracownikami. Obecnie zatrudnia 170 osób, w tym 125 z niepełnosprawnościami. Świadczy usługi na rynku otwartym, wygrywając przetargi z firmami komercyjnymi.

Równolegle Mateusz Smołucha w ramach prowadzonych inicjatyw rozwija działalność społeczną i edukacyjną. W latach 2018–2021 prowadzona przez Mateusza Smołuchę Fundacja przeszkoliła ponad 1500 osób w kompetencjach cyfrowych. Koordynował projekt "PRAWOmocni" (EOG), jest partnerem projektu "BIOróżnorodność" (EFS). Zainicjował program "Mieszkanie za remont", przygotowuje sześć mieszkań chronionych.

W 2020 r. rozpoczął studia prawnicze, obecnie ma otwarty przewód doktorski w obszarze zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Ukończył szkolenie na Mediatora w Śląskim Centrum Arbitrażu i Mediacji. Promuje stosowanie klauzul społecznych w zamówieniach publicznych. W 2024 roku został wybrany na ławnika Sądu Rejonowego Katowice-Zachód, a w 2025 został członkiem Rady Działalności Pożytku Publicznego Województwa Opolskiego, gdzie reprezentuje interesy osób z niepełnosprawnościami.

Katarzyna Szczerbowska

Dziennikarka, działaczka społeczna. Otwarcie mówi o swojej diagnozie - schizofrenii, przełamując społeczne tabu. Od lat angażuje się w reformę systemu polskiej psychiatrii i powstawanie centrów zdrowia psychicznego.

Dziennikarka i redaktorka z dwudziestoletnim stażem (Dziennik Życie, Życie Warszawy, Gala, Przekrój, Newsweek, Weranda Country, Wróżka, gazeta.pl, Foyer).

Jako pierwsza osoba publiczna w Polsce podzieliła się informacją o diagnozie schizofrenii paranoidalnej. Czynnie działa na rzecz wprowadzania leczenia środowiskowego w Polsce i powołania Centrów Zdrowia Psychicznego. Jest asystentką zdrowienia po kursie krakowskiego Stowarzyszenia Otwórzcie Drzwi, skończyła kurs podejścia otwartego dialogu i warsztaty z reanimacji emocjonalnej. Jest studentką piątego roku psychologii.

Pracowała w Ursynowsko-Wilanowskim Centrum Zdrowia Psychicznego i Mokotowskim Centrum Zdrowia Psychicznego, Zakładzie Zdrowia Publicznego w Instytucie Psychiatrii i Neurologii. Przez 6 lat była rzeczniczką Biura ds. pilotażu Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego, zwanym też pilotażem centrów zdrowia psychicznego. Jest również od pierwszej edycji rzeczniczką Kongresu Zdrowia Psychicznego. Od 10 lat wolontaryjnie współpracuje z Fundacją eFkropka, która koncentruje się na wsparciu osób z doświadczeniem kryzysów psychotycznych.

Występuje na konferencjach poświęconych zdrowiu psychicznemu, w wywiadach i podcastach pokazuje kryzys od zrozumiałej strony, wyjaśnia, że jest to normalne doświadczenie i można sobie z nim poradzić.

Prowadzi rzecznictwo na rzecz osób doświadczonych kryzysem na Facebooku i Instagramie. Założyła profil poświęcony zdrowiu psychicznemu "Nowe Życie". Organizuje akcje wspierające pacjentów szpitali psychiatrycznych, m.in. akcję rozdawania prezentów w szpitalach psychiatrycznych na święta. Bezinteresownie wspiera pacjentów i ich rodziny, jeżdżąc do nich w wolnym czasie, udzielając wsparcia przez telefon, messenger i e-mail.

Stanisława Strzelczyk

Społeczniczka, liderka środowiska senioralnego z Żyrardowa, założycielka i prezeska Stowarzyszenia Seniorów „Żyrardowianka”.

Zawodowo związana była z bezpieczeństwem i higieną pracy – jako specjalistka BHP i instruktorka higieny pracy przepracowała 44 lata. Na emeryturę przeszła w 2012 roku i od początku traktowała ten etap życia jako czas na działalność społeczną.

Wraz z mężem powołała Stowarzyszenie Seniorów „Żyrardowianka”, które stało się sercem lokalnej społeczności. Stowarzyszenie liczy 200 osób i jest jednym z największych w mieście. Stanisława Strzelczyk prowadziła dziesiątki inicjatyw lokalnych: organizowała wyjazdy wakacyjne (dla wielu seniorów – pierwsze w życiu wczasy), rehabilitacyjne, warsztaty edukacyjne, spotkania międzypokoleniowe, akcje charytatywne i wizyty w domach pomocy społecznej. Szczególny nacisk kładzie na przeciwdziałanie samotności seniorów, dostęp do rehabilitacji i przełamywanie barier związanych z niepełnosprawnością.

W ostatnich latach intensywnie rozwija współpracę z lokalnymi instytucjami i organizacjami społecznymi. Prowadzi działania pomocowe na rzecz mieszkańców Żyrardowa i okolic.  W czasie pandemii organizowała zakupy i dostawy leków dla seniorów oraz telefoniczne dyżury wsparcia psychicznego. Po wybuchu wojny w Ukrainie w 2022 roku wspierała uchodźców, zapewniając transport, pomoc rzeczową i wsparcie w zakwaterowaniu. Gdy powódź dotknęła mieszkańców Lądka-Zdroju, zorganizowała zbiórkę darów i osobiście, wraz z seniorami zawiozła pomoc na miejsce. Współpracuje także z organizacjami z sąsiednich miejscowości, tworząc sieć wsparcia seniorów w regionie.

Po śmierci męża w 2024 roku, mimo własnych ograniczeń zdrowotnych, przejęła pełną odpowiedzialność za działalność stowarzyszenia i kontynuuje jego rozwój - działa społecznie, udziela indywidualnego wsparcia i pozostaje osobą pierwszego kontaktu dla wielu potrzebujących.

Bartosz Tarnowski

Dziennikarz, aktywista społeczny i rzecznik praw osób z niepełnosprawnościami. Od 2017 roku konsekwentnie angażuje się w działania na rzecz równości i dostępności, łącząc pracę społeczną z działalnością medialną i polityczną.

Zawodowo działa w mediach i trzecim sektorze. Specjalizuje się w tematach społecznych: prawach osób z niepełnosprawnościami, niezależnym życiu, prawach migrantów, polityce społecznej i sporcie paraolimpijskim. Jest członkiem redakcji „Magazynu Kontakt”. Jego teksty publikowane były m.in. w „Tygodniku Powszechnym”, Onet.pl, „Krytyce Politycznej” i portalu Parasportowcy.pl. Aktywnie prowadzi działalność edukacyjną w mediach społecznościowych, gdzie popularyzuje wiedzę o barierach systemowych, prawach człowieka i dostępności kultury.

Od 2017 roku angażuje się w działania na rzecz zmian systemowych. Brał udział w protestach środowiska osób z niepełnosprawnościami, wspierał ruch na rzecz wprowadzenia asystencji osobistej oraz uczestniczył w pracach Kongresu Osób z Niepełnosprawnościami. Jest współzałożycielem Stowarzyszenia „Wspólne Jutro” i członkiem Instytutu Niezależnego Życia. W latach 2023–2025 pełnił funkcję asystenta społecznego posłanki Doroty Olko. Współtworzył „Kartę Osób z Niepełnosprawnościami” – programowy dokument dotyczący wdrożenia praw wynikających z Konwencji ONZ o prawach osób z niepełnosprawnościami. Obecnie pracuje w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przy tworzeniu ustawy o asystencji osobistej.

Relacjonował igrzyska paraolimpijskie w 2020 i 2022 roku w biurze prasowym Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego oraz igrzyska w Paryżu w 2024 roku. Współautor przewodnika „Festiwale bez barier” (2024). Pasjonat muzyki – grał w zespole rockowym Aleafonic i recenzuje festiwale pod kątem dostępności.

Maciej Wiatrowski

Współzałożyciel i wiceprezes Fundacji im. Doktora Piotra Janaszka PODAJ DALEJ, ekspert ds. dostępności i niezależnego życia. Doświadczony organizator i koordynator projektów z zakresu dostępności. Od 31 lat porusza się na wózku inwalidzkim.

Po wypadku, dzięki rehabilitacji i wsparciu śp. dr. Piotra Janaszka, zaczął krok po kroku odzyskiwać samodzielność i wiarę w siebie. To właśnie doktor Janaszek otworzył przed nim nowe perspektywy rozwoju, zapraszając go najpierw do Ośrodka Rehabilitacji w Mielnicy nad Gopłem, a potem do pracowni informatycznej Fundacji Mielnica, gdzie zdobył zawód informatyka i przez 12 lat pracował w branży IT. Po tragicznej śmierci dr. Janaszka wraz z jego córkami współtworzył Fundację PODAJ DALEJ, kontynuując jego misję wspierania osób z niepełnosprawnościami w drodze do samodzielności.

Dziś specjalizuje się w projektach z zakresu dostępności architektonicznej, cyfrowej i społecznej. Jest instruktorem niezależnego życia, doradcą i audytorem dostępności. Przeprowadził ponad 120 audytów budynków użyteczności publicznej i przestrzeni miejskiej w Wielkopolsce, m.in. w szpitalach, sądach, urzędach i instytucjach publicznych. Audytował także tabor komunikacji miejskiej w Koninie.

Realizuje liczne projekty innowacyjne: m.in. serię filmów rehabilitacyjnych „Zdalnie też jest fajnie” - 15 filmów instruktażowych pokazujących zaawansowane ćwiczenia rehabilitacyjne dla osób z niepełnosprawnością narządu ruchu, powstałych w czasie pandemii COVID-19, wideoporadnik „Dostępność PODAJ DALEJ” o dostosowaniu mieszkań dla osób z niepełnosprawnością ruchu oraz inicjatywę „Wypracowanie jak najkrótszej drogi od niepełnosprawności do niezależności”, w ramach której powstał Mobilny Punkt Konsultacyjny docierający z pomocą do osób po wypadkach już w szpitalach. Jest współtwórcą Grupy Pierwszego Kontaktu wspierającej osoby po nagłej utracie sprawności.

Przygotował narzędzie do monitoringu dostępności instytucji publicznych oraz koordynował filmy edukacyjne „Wyjście awaryjne” i „Razem tworzymy lepszy świat”. Od dziewięciu lat organizuje w Koninie obywatelskie spacery na wózkach, które pomagają radnym i urzędnikom zrozumieć bariery napotykane przez osoby z niepełnosprawnościami. Prowadzi z uczniami zajęcia edukacyjne i profilaktyczne podczas których uczy tolerancji i wrażliwości na potrzeby osób z niepełnosprawnością, uwrażliwia młodzież na kwestie bezpieczeństwa i zachowania ryzykowne. ​Był także członkiem Forum Dialogu przy PFRON.

Alicja Więch

Mistrzyni Polski w parawspinaczce, medalistka Mistrzostw Polski w wyciskaniu sztangi leżąc. Działaczka sportowa i społeczna, dziennikarka.

Alicja Więch urodziła się z mózgowym porażeniem dziecięcym i posiada znaczny stopień niepełnosprawności, porusza się o kulach. Od zawsze szła jednak własną ścieżką – łączyła naukę, sport i działalność społeczną, a w 2009 i 2010 roku została laureatką stypendiów Prezesa Rady Ministrów oraz Ministra Edukacji Narodowej za osiągnięcia w sporcie i nauce.

Przez 14 lat (2010–2024) reprezentowała klub WZSN START Wrocław w dyscyplinie wyciskania sztangi leżąc. Zdobyła 13 medali mistrzostw Polski, w tym 3 złote, sięgnęła po tytuł Mistrzyni Polski Juniorek i Seniorek, złoty medal Regionalnego Pucharu Europy oraz Drużynowych Mistrzostw Polski. W czerwcu 2024 roku zakończyła karierę w paraliftngu w wielkim stylu – zwyciężając w Mistrzostwach Polski Seniorów.

Rok wcześniej podjęła zupełnie nowe wyzwanie – wspinaczkę terapeutyczną we współpracy z Fundacją Imago. Opracowała własną technikę wspinania, dostosowaną do ograniczeń ruchowych. W październiku 2024 roku została pierwszą w historii Mistrzynią Polski w parawspinaczce w kategorii AD (wymagającej dwóch osób asekurujących), pokonując finałową trasę w rekordowym czasie. W tym samym roku zdobyła podwójne mistrzostwo Polski w dwóch różnych dyscyplinach parasportu.

Od 2018 roku jest związana zawodowo ze swoim klubem START Wrocław, a od 2022 roku zasiada także w jego zarządzie. Poza sportem realizuje się jako dziennikarka i redaktorka. Współpracowała z portalami Igrzyska24, Parasportowcy.pl i Żyjemy Siatką, prowadziła cykl wywiadów w kampanii „Niepełnosprawność to normalność”, a w 2024 roku wydała książkę „Start Wrocław – wygrane historie”, dokumentującą sukcesy sportowców z niepełnosprawnościami. Laureatka nagród i wyróżnień – m.in. konkursu Lady D. im. Krystyny Bochenek (2016) oraz plebiscytu Kobiety z Pasją (2025, wyróżnienie PFRON).

Juliusz Zgliński

Młody lider społeczny z niepełnosprawnością ruchową. W wieku 16 lat zorganizował ogólnopolską konferencję motywacyjną „Powiem TAK”.

Już jako nastolatek musiał walczyć o prawo do edukacji w szkole ogólnodostępnej. Dzięki determinacji i wytrwałości ostatecznie zdobył miejsce w szkole, którą sam sobie wybrał. Dostał się na trzy kierunki studiów, jest studentem psychologii.

Mimo młodego wieku Juliusz ma na swoim koncie bogate doświadczenia organizacyjne. W wieku 16 lat zorganizował ogólnopolską konferencję motywacyjną „Powiem TAK” w Hotelu Hilton w Krakowie – wydarzenie o charakterze motywacyjnym skierowane do młodych osób z niepełnosprawnościami, zgromadziło kilkaset uczestników. Rok później, w wieku 17 lat, zrealizował konferencję „Jak się masz”, poświęconą zdrowiu psychicznemu młodzieży. Samodzielnie prowadził rozmowy z partnerami, sponsorami i hotelami, przygotowując wydarzenia na profesjonalnym poziomie organizacyjnym. Zaprosił inspirujących mówców, stworzył przestrzeń wymiany doświadczeń i wsparcia, a przez to udowodnił, że młody wiek nie jest przeszkodą w realizowaniu ambitnych projektów społecznych.

Poza własnymi inicjatywami jest aktywnym prelegentem i mówcą motywacyjnym, występuje na konferencjach, spotkaniach edukacyjnych i wydarzeniach społecznych. W 2023 roku był gościem honorowym jubileuszu Publicznej Szkoły Podstawowej z Oddziałami Integracyjnymi nr 2 w Świdwinie.

Juliusz angażuje się także w działania społeczne jako ambasador w kampaniach przeciwko hejtowi w internecie, współpracując z inicjatywą #DobryHasztag. Równolegle rozwija swoją pasję muzyczną – pod pseudonimem Bartolo Dali tworzy rap motywacyjny, w którym porusza tematy bliskie osobom z niepełnosprawnościami i młodzieży zmagającej się z presją, samotnością i brakiem akceptacji.