Zwycięzcą 14. Konkursu „Człowiek bez barier”, organizowanego przez Stowarzyszenie Przyjaciół Integracji, został Grzegorz Płonka. Gala wręczenia nagród odbyła się w Zamku Królewskim w Warszawie 2 grudnia 2016 r., w przededniu Międzynarodowego Dnia Osób Niepełnosprawnych. Honorowym patronatem objęła Konkurs Małżonka Prezydenta RP Agata Kornhauser-Duda, która zaszczyciła Integrację i laureatów swoją obecnością oraz wręczyła główną nagrodę. Na Gali obecna też była Małżonka Prezydenta Ukrainy, Maryna Poroszenko.

- Muzyka wygrała – skomentował swoje zwycięstwo w 14. edycji Konkursu „Człowiek bez barier” Grzegorz Płonka. – Przyznanie mi pierwszego miejsca jest dowodem uznania za te lata, gdy walczyłem o to, by udowodnić, że mogę osiągnąć sukces muzyczny.

Grzegorz Płonka wykonał na fortepianie podczas Gali w Zamku Królewskim dwa utwory: sonatę Księżycową Beethovena i własną kompozycję pt. Zegar. Wśród słuchających była m.in. Agata Kornhauser-Duda, która objęła konkurs honorowym patronatem oraz wręczyła zwycięzcy statuetkę.

- Jest mi bardzo miło, że mogę już po raz drugi patronować tej wspaniałej inicjatywie – podkreśliła Pierwsza Dama w swoim wystąpieniu. – Obserwując państwa dokonania nie mogę nie zauważyć, że niepełnosprawność absolutnie w niczym państwa nie ogranicza, nie przeszkadza realizować ambitnych zamierzeń. Państwa silna wola, naturalność, ale przede wszystkim determinacja w działaniu sprawiają, że umacniają państwo integrację społeczną. Dzięki temu, że na co dzień pokonują państwo bariery, a przede wszystkim nie poddają się żadnym przeciwnościom, stają się państwo pięknym przykładem i dowodem na to, że można osiągnąć wspaniały sukces i zamierzone cele.

Gościem specjalnym tegorocznej Gali „Człowieka bez barier”, prowadzonej przez Martę Kielczyk, dziennikarkę telewizyjną, oraz Piotra Pawłowskiego, prezesa Integracji, była Maryna Poroszenko, Małżonka Prezydenta Ukrainy. Wręczyła Nagrodę Specjalną tegorocznej edycji Konkursu Natalii Partyce. Niestety, wielokrotna mistrzyni paraolimpijska nie mogła być w Warszawie – nie pozwoliły jej na to obowiązki sportowe. W jej imieniu statuetkę odebrał Łukasz Szeliga, prezes Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego.

- Państwa wielkie osiągnięcia wzbudzają wiarę w sercach milionów ludzi – mówiła Maryna Poroszenko. – W tym roku pilnie śledziliśmy zmagania paraolimpijczyków. Były one dla mnie osobiście ważne, gdyż w naszym kraju zajmuję się wspieraniem osób z niepełnosprawnością, pomagam im w integracji społecznej i polepszeniu ich życia.

„Człowiek bez barier” to konkurs organizowany wyłącznie dla osób z niepełnosprawnością. Z nadesłanych zgłoszeń Kapituła wybiera półfinalistów (w tym roku było ich aż 20). Spośród nich Jury wyróżnia w głosowaniu pięć osób. Jednej z nich nadaje zaszczytny tytuł „Człowieka bez barier”, a czterem pozostałym – równorzędne wyróżnienia. W 13 dotychczasowych edycjach nagrodzono 28 kobiet i 41 mężczyzn. Każda osoba wyróżniona w Konkursie osób przełamuje bariery, przeciwstawia się stereotypom i udowadnia swoją postawą oraz działaniem, że niepełnosprawność nie musi być ograniczeniem. W tym roku z grona 20 półfinalistów Konkursu Jury wyłoniło „Człowieka bez barier 2016” i czworo równorzędnych wyróżnionych. Przyznana została też nagroda w kategorii Osobowość Internetowa oraz Nagroda Specjalna. Czytelnicy portalu Niepelnosprawni.pl głosowali natomiast na Nagrodę Publiczności.

Grzegorz Płonka – Człowiek bez barier 2016

Ma 28 lat, mieszka w Murzasichlu. Ma wrodzone wady słuchu, wzroku, wymowy i postawy, małogłowie i nadwrażliwość dotykową.

Przez połowę swojego życia zmagał się nie tylko z niepełnosprawnością, lecz również z błędnymi orzeczeniami o stanie zdrowia i możliwościach intelektualnych. Podejrzewano autyzm. Dopiero po 14 latach w Instytucie Fizjologii i Patologii Słuchu w Kajetanach stwierdzono ciężki niedosłuch zmysłowo-nerwowy, a w innych badaniach – że nie ma autyzmu i niepełnosprawności intelektualnej. Dostał wtedy aparaty słuchowe, a pięć lat później wszczepiono mu implant ślimakowy. Dopiero wtedy zaczął uczyć się mówić.

Okazało się, że mimo niedosłuchu ma talent muzyczny. Samodzielnie nauczył się grać na fortepianie I część sonaty Księżycowej Beethovena. W 2016 ukończył z wyróżnieniem niepubliczną szkołę muzyczną. Jest laureatem I Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego „Ślimakowe Rytmy” (2015). Koncertuje jako pianista, komponuje.

Przeczytaj więcej o Grzegorzu Płonce.

Nagroda Specjalna dla Natalii Partyki

W tenisa stołowego gra od 20 lat. Zaczęła swoją przygodę z tym sportem, gdy miała siedem lat. Szybko zaczęła odnosić sukcesy. Po niespełna sześciu miesiącach od momentu, w którym pierwszy raz wzięła rakietkę do ręki, miała wystartować w Mistrzostwach Polski Osób Niepełnosprawnych. Cały czas ambitnie trenowała, startowała w różnych turniejach, ogrywała się i nabierała doświadczenia. Dziś tenis stołowy jest największą pasją Natalii, nie wyobraża sobie życia bez niego.

Od wielu lat Natalia Partyka jest reprezentantką Polski, medalistką mistrzostw Europy w rywalizacji osób pełnosprawnych, jako jedna z niewielu osób z niepełnosprawnością rywalizuje także w igrzyskach olimpijskich. W sporcie paraolimpijskim zdobyła już wszystko, i to wielokrotnie. Od Igrzysk w Atenach w 2004 r. wywalczyła pięć złotych medali paraolimpijskich.

Zawodniczka działa też na rzecz innych. Założyła Fundusz Natalii Partyki – wspiera młodych sportowców, pełnosprawnych i z niepełnosprawnością, którzy z powodu różnych przeciwności losu mają trudności z rozwojem kariery.

Przeczytaj więcej o Natalii Partyce.

Czworo wyróżnionych

Kapituła Konkursu przyznała też cztery równorzędne wyróżnienia. Otrzymali je:

Ewa Durska

Ma 39 lat, mieszka w Nowogardzie, jest osobą z niepełnosprawnością intelektualna. Uprawia lekkoatletykę, specjalizuje się w pchnięciu kulą, reprezentuje klub UKS BARNIM Goleniów.

Od wielu lat nie ma sobie równych. To trzykrotna złota medalistka Igrzysk Paraolimpijskich w kuli – w Sydney (2000), Londynie (2012) oraz Rio de Janeiro (2016), gdzie pobiła rekord świata w swojej kategorii (T20 – osoby z lekką niepełnosprawnością intelektualną). Jest też czterokrotną mistrzynią świata w pchnięciu kulą (1998, 2011, 2013 i 2015) oraz w rzucie dyskiem (1998), a także trzykrotną mistrzynią Europy.

- Mam zamiar wystawić ten medal na licytację. Chcę zebrać pieniądze na biedne dzieci, może takie z domu dziecka. Ja już swoje zrobiłam, teraz niech ten medal pomoże komuś innemu – powiedziała jeszcze w Brazylii. Po powrocie złoty medal z Rio zlicytowała na rzecz 9-letniej Wiktorii, chorej na białaczkę limfoblastyczną z koniecznością przeszczepu szpiku.

Przeczytaj więcej o Ewie Durskiej.

Jolanta Golianek

Ma 41 lat, mieszka w Kwidzynie, ma wyższe wykształcenie, jest logopedą i pedagogiem społeczno-rodzinnym, ukończyła kurs psychotraumatologii, studiuje psychologię.

W 2009 uległa ciężkiemu oparzeniu ciała – 30 proc. powierzchni: głowa, szyja, klatka piersiowa, ręce, nogi. Podczas leczenia i rehabilitacji zauważyła, że pomoc dla takich pacjentów jest znikoma. Postanowiła nauczyć się pracować z osobami po takiej traumie. Założyła Fundację Poparzeni, podopiecznym szuka lekarzy, rehabilitantów, psychologów.

We wrześniu 2016 zainicjowała akcję społeczną „Kobieta z bliznami” – na 10 zdjęciach, prezentowanych co miesiąc w innym mieście, opowiada ciężką drogę, jaką przebyła. Swoją historię opisuje też w serwisie Markajestkobieta.pl. Prowadzi wykłady motywacyjno-inspirujące, szkolenia, warsztaty „Jak rozmawiać z pacjentem po oparzeniu ciała”, „Samoakceptacja siebie”.

Przeczytaj więcej o Jolancie Golianek.

- Poprzez dzisiejszą Galę na pewno mogłam dotrzeć do większej liczby osób z niepełnosprawnością oraz bez niej i pokazać, że my, osoby po poparzeniach... jesteśmy – powiedziała tuż po Gali Jolanta Golianek. – Na co dzień zwalniaja nas z pracy, nie możemy jej znaleźć, nie możemy się uczyć. W ogóle kontakt ze światem zewnętrznym jest utrudniony, bo jak ma się blizny, to ludzie odchodzą i dziwnie patrzą. Ta nagroda dała mi większego „powera” do działania, do większej aktywności.

Cezary Kopiczko

Ma 25 lat, mieszka w Suwałkach. Urodził się bez prawego przedramienia i lewej dłoni. Ukończył Technikum Ekonomiczne i studia w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej (eksploatacja i obsługa maszyn), ma tytuł inżyniera.

Od zawsze jego pasją była motoryzacja. W wieku 13 lat zdobył uprawnienia i zaczął jeździć skuterem. Zrobienie prawa jazdy na samochód osobowy było kwestią czasu. Wkrótce wyrobił kolejne uprawnienia: na motocykl, koparko-ładowarkę, wózek jezdniowy oraz ciężarówki z naczepami. Po studiach naprawiał samochody, następnie rozpoczął pracę w firmie transportowej ojca i od czterech lat jest zawodowym kierowcą. Jest w pełni samodzielnym kierowcą TIR-a – także podczas załadunku i rozładunku towaru. Pracuje również w biurze firmy.

Zajął drugie miejsce w krajowych eliminacjach konkursu Optifuel Challenge 2015, w finale w Portugalii był ósmy. W 2016 jest uczestnikiem programu Discovery Channel „Polscy Truckersi”.

Przeczytaj więcej o Cezarym Kopiczce.

Bawer Aondo-Akaa

Ma 31 lat, urodził się z czterokończynowym porażeniem mózgowym, porusza się na wózku, wyłącznie z pomocą drugiej osoby. Od urodzenia mieszka w Krakowie, ukończył tam studia magisterskie i doktoranckie z zakresu teologii na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II.

W latach 2011-2014 był członkiem zarządu Katolickiego Stowarzyszenia Osób Niepełnosprawnych i Ich Przyjaciół „Klika”, a w latach 2015-2016 – jego pracownikiem. Od 2014 wolontariusz Fundacji Pro – Prawo do Życia. Działał w Komitecie Organizacyjnym Światowych Dni Młodzieży. Czynny członek ZHR, wolontariusz Szlachetnej Paczki. Wyróżniony tytułem Ambasadora Konwencji o prawach osób z niepełnosprawnościami (2016). Główny organizator Kongresu Wartości Życia Osób Niepełnosprawnych (2016). Pracuje w Klubie Jagiellońskim.

Od 2013 żonaty. Często podróżuje po Polsce i Europie. Autor książki i artykułów. W licznych spotkaniach z młodzieżą ukazuje wartość życia osoby z niepełnosprawnością.

Przeczytaj więcej o Bawerze Aondo-Akaa.

Bawer Aondo-Akaa z Nagrodą Publiczności

Bawer Aondo-Akaa zdobył także Nagrodę Publiczności. Zagłosowało na niego 8975 Czytelników portalu Niepelnosprawni.pl. to ponad 38 proc. wszystkich głosów, a rywalizacja z drugim w kolejności Cezarym Kopiczką (7755 głosów) była emocjonująca do samego końca.

Łącznie w tym roku na wszystkich 20 kandydatów głosy oddało niemal 23,5 tys. osób, co jest rekordem Nagrody Publiczności w Konkursie „Człowiek bez barier”.

Kolejne miejsca w głosowaniu zajęli: Bartłomiej Rząsa (1972 głosy), Dariusz Gajko (852), Ewa Durska (517), Łukasz Krasoń (477), Agnieszka Filipkowska (400), Krzysztof Kurowski (389), Grzegorz Płonka (340), Magdalena Biegańska (323), Magdalena Lesiewicz (301), Agata Romik-Kopeć (248), Wojciech Makowski (172), Iwona Cichosz (158), Andrzej Łukasik (151), Rafał Wilk (110), Adam Kujawa (102), Janusz Skowron (89), Jolanta Golianek (55) i Rafał Mikołajczyk (48).

Rafał Miszkiel Osobowością Internetową 2016

Ma 23 lata. Przed trzema laty uległ wypadkowi i doznał wielopoziomowego złamania kręgów z porażeniem kończyn dolnych oraz amputacji prawej ręki na wysokości 1/3 przedramienia. Niemal od początku rehabilitację prowadzi sam, w zasadzie tylko swoim uporem i walką dochodząc do tego miejsca, gdzie jest obecnie. Jest w znacznym stopniu samodzielny i nadal walczy o więcej.

Prowadzi bardzo popularny kanał w serwisie YouTube „Życie na wózku”. W swoich filmach pokazuje, jak wygląda życie osoby poruszającej się na wózku, opowiada o swoich problemach, ale też chwali się osiągnięciami.

Swoim optymizmem i uporem pokazuje, że nie ma dla niego rzeczy niemożliwych, a ograniczeniem może być jedynie stan umysłu i czasem strach. Pozytywnym podejściem do życia zaraża nie tylko osoby z niepełnosprawnością, ale i te w pełni sprawne.

Przeczytaj więcej o Rafale Miszkielu.

Osobowość Internetowa to nowa kategoria Konkursu „Człowiek bez barier”. Jej pomysłodawczynią była Ewa Krupa, prezes Fundacji Orange.

- Nowe technologie zmieniły świat, to jak pracujemy, jak się komunikujemy – tłumaczyła. – Zmieniły także świat osób z niepełnosprawnościami. To jest dla nich wielka szansa. Dlatego też zdecydowaliśmy się w tym roku stworzyć tę nową kategorię. Jestesmy przekonani, że osoby z niepełnopsrawnościami mają ogromny potencjał wpływania na postawy innych ludzi – także tych sprawnych. Oby zabierały głos jak najczęściej i pokazywały, jak żyją, myślą i funkcjonują. Sądzę, że te osobowości internetowe będą dobrym uzupełnieniem dotychczasowej formuły konkursu, ale też wyjściem w przyszłość, bo w przestrzeni internetowej osoby z niepełnosprawnością mają już swoje miejsce i dobrze byłoby pokazywać ich przykłady oraz to, jak można dzięki nowym technologiom żyć lepiej i ciekawiej.

O Konkursie „Człowiek bez barier”

Konkurs „Człowiek bez barier” został zainicjowany w 2003 roku z okazji Europejskiego Roku Osób Niepełnosprawnych przez magazyn „Integracja”. W 2006 r. Konkurs objęła honorowym patronatem Małżonka ówczesnego Prezydenta RP, Maria Kaczyńska. W 2011 r. poszerzyliśmy formułę Konkursu o Nagrodę Publiczności, przyznawaną głosami internautów portalu Niepelnosprawni.pl i czytelników magazynu „Integracja”. W 2016 r. pojawiła się nowa kategoria – Osobowość Internetowa. Od dwóch lat honorowy patronat nad Konkursem sprawuje Agata Kornhauser-Duda, Małżonka Prezydenta RP.

Celem Konkursu jest nagradzanie osób, których życie zawodowe i społeczne może stać się wzorem postępowania dla innych. Odnoszą oni sukcesy w biznesie, są także artystami, sportowcami lub liderami społeczności lokalnych. Konkurs pokazuje, że niepełnosprawność nie musi ograniczać ludzi, odbierać marzeń, kojarzyć się z biernością, nieszczęściem i wykluczeniem społecznym. Laureaci oraz finaliści inspirują i motywują do przełamywania barier w życiu.